zondag 7 december 2025

paprika's zaaien, paprika's kweken, het kweken van capsicum annuum, verzorging en volledige uitleg

Alles wat je moet weten over het kweken van blokpaprika’s

gele en rode paprika
paprika's


Blokpaprika’s en andere paprika's zijn niet alleen heerlijk, maar ook een leuke uitdaging voor de thuiskweker. Met hun felle kleuren en veelzijdige gebruik in de keuken zijn ze een populaire keuze in de moestuin. Hier is een complete handleiding om zelf gezonde blokpaprika’s te kweken.

Officiële naam:

Capsicum annuum

Nederlandse naam:

Blokpaprika of paprika

Origine:

Blokpaprika’s vinden hun oorsprong in Midden- en Zuid-Amerika. Ze zijn inmiddels wereldwijd geliefd vanwege hun milde smaak en knapperige textuur.

Standplaats

Licht:

Paprika's hebben minimaal 8 uur direct zonlicht per dag nodig. Kies een zonnige plek in de tuin of een serre.

Temperatuur:

Ze gedijen het beste bij temperaturen tussen 20-25 °C overdag en minimaal 15 °C 's nachts. Bescherm de planten tegen kou en plotse temperatuurschommelingen.

Luchtvochtigheid:

Een gemiddelde luchtvochtigheid van 60-70% is ideaal. Vermijd te droge lucht, want dat kan de bloei en vruchtzetting beïnvloeden.

Potgrond

Welke grond:

Gebruik goed doorlatende, voedzame grond met een pH-waarde van 6-7. Voeg compost of organisch materiaal toe voor extra voedingsstoffen. Persoonlijk kweek ik de planten voor vanuit zaad. Dit doe ik in een mengsel van gesteriliseerde compost en tuinturf. De kweek zelf gebeurt in volle grond met ondersteuning omdat de plant nogal frêle is voor de hoogte.

Hoeveel:

Voor paprika’s in potten heb je minimaal 10 liter grond per plant nodig. In volle grond kun je ze 30-40 cm uit elkaar planten.

Verpotten:

Start met een kleinere pot en verpot de plant zodra de wortels goed ontwikkeld zijn. Eindig in een pot van minimaal 10-15 liter of natuurlijk in de volle grond.

Water geven

Wanneer:

Geef regelmatig water zodra de bovenste 2-3 cm van de grond droog aanvoelt.

Hoe:

Water geven bij de voet van de plant, niet over de bladeren. Dit voorkomt ziektes zoals schimmelinfecties.

Voortplanting

Hoe:

Blokpaprika’s worden vermeerderd door zaden. Gebruik zaden uit een kwaliteitsvolle bron of oogst ze uit rijpe paprika’s.

Wanneer:

Zaai binnenshuis in het vroege voorjaar (februari-maart).

Welke potgrond:

Zaai de zaden in zaai- en stekgrond. Verplant ze later naar voedzame potgrond. Persoonlijk zeef ik mijn eigen compost. Ik verwarm die in de microgolfoven voor een 10 tal minuten om onkruid zaad te vernietigen. Na het afkoelen kan deze compost gemengd worden met turf of kokosturf. Ik plaats ook altijd meerdere zaden per potje want niet alle zaadjes groeien uit tot plant.

Met deze uitgebreide handleiding ben je klaar om met succes je eigen blokpaprika’s te kweken. Of je ze nu rauw eet, roerbakt of vult en bakt, de smaak van zelfgekweekte paprika’s is ongeëvenaard! Veel succes en geniet van je oogst!

zondag 30 november 2025

Hoe maak ik zelf appelazijn

Hoe maak ik zelf appelazijn?

appelazijn bedekt
afgedekte appelazijn

Zelf appelazijn maken is eenvoudig, goedkoop en volledig natuurlijk. Het enige wat je nodig hebt zijn appelresten, suiker en water. Deze methode is ideaal voor wie graag zero‑waste werkt en een gezonde, huisgemaakte azijn wil produceren.

appelazijn open
appelazijn open pot na 10 dagen

Wat heb je nodig?

  • Schone glazen pot (weckpot of bokaal)
  • Appelschillen en klokhuizen (liefst biologische appels)
  • 1 eetlepel suiker (natuurlijk of wit)
  • flessenwater of toch water zonder chloor
  • stuk stof om af te dekken
  • Elastiekje

Stap‑voor‑stap handleiding

1. Appelresten verzamelen

Gebruik schillen en klokhuizen van gezonde appels. Spoel ze niet met zeep. Eventueel even afspoelen met water is voldoende.

2. De pot vullen

Ik gebruik een halve liter pot waarin ik normaal geweckte groenten doe.

Vul de pot tot ongeveer de helft met de appelresten.

Voeg water toe tot de appelstukken volledig onderstaan.

Roer er 1 eetlepel suiker door. Dit is voedsel voor de gisten die de fermentatie starten.

Over het algemeen dien je te rekenen op ongeveer 130 gram suiker per liter water. Dat is om ongeveer 6 % azijn te maken. Natuurlijk bevatten de stukken appel ook suiker, dus kan je ietwat minder suiker gebruiken als je met appelen werkt of andere zoete fruitsoorten. Bij appelen heb je ongeveer 40 gram suiker nodig per volume van 1 liter water gevuld met appelstukken.

3. Afdekken

Bedek de pot met een kaasdoek, koffiefilter of luchtdoorlatende doek. Zet vast met een elastiek. Zo kan het mengsel ademen maar komen er geen insecten bij.

4. Eerste fermentatie (alcoholische fase)

Laat dit mengsel 1 tot 2 weken staan op kamertemperatuur, uit direct zonlicht.

Roer elke 1–2 dagen om schimmel te voorkomen.

5. Zeven

Na 2 weken ruikt het mengsel licht naar cider. Zeef de stukken appel eruit en giet de vloeistof terug in de pot.

6. Tweede fermentatie (azijnvorming)

Laat de vloeistof nu 3 tot 6 weken verder fermenteren.

Proef elke week. Wanneer de smaak zuur genoeg is, is je appelazijn klaar.

Wanneer is appelazijn mislukt?

Probleem Mogelijke oorzaak
Schimmel (donzig, groen, zwart) Te weinig omgeroerd, appels dreven boven water, pot te warm
Rotte geur Appels niet volledig onder water, slechte appelresten
Geen zure smaak Nog niet genoeg tijd laten fermenteren

Tips voor de beste appelazijn

  • Gebruik biologische appels voor de beste smaak en veiligste fermentatie.
  • Hoe warmer de omgeving, hoe sneller de fermentatie.
  • Je kunt de "moeder" bewaren en later gebruiken om nieuwe azijn sneller te starten. Daar maak ik later nog een bericht over.

Gebruik van zelfgemaakte appelazijn

  • In de keuken (dressings, marinade)
  • Als natuurlijk schoonmaakmiddel (als de azijn zeer goed gefilterd is, daar maak ik later ook nog een bericht over)
  • Voor haarspoelingen (verdund!)
  • Als basis voor zelfgemaakte kruidenazijn

Met deze eenvoudige methode maak je een zuivere, smaakvolle en natuurlijke appelazijn die je overal in huis kunt gebruiken. Zoals altijd, kan je vragen stellen in de comment sectie. Ik beantwoord alle vragen.

dinsdag 14 oktober 2025

hoe kweek je nu eigenlijk wormen?

 Dit is een korte cursus om compostwormen te kweken. Bij vragen kan je steeds een comment plaatsen onder deze post.

In samenwerking met mijn video toch even dit kort informatie document.

leren compostwormen kweken
leren compostwormen kweken

Algemene info

Eisenia fetida kweekt het best bij een temperatuur van 15°C tot 25°C

Dit betekent niet dat ze stoppen met groeien of sterven bij koudere temperaturen. Het proces duurt gewoon langer.

Wormen kweken, wordt berekent in oppervlakte maten. Dit gebeurt omdat de compostwormen weinig diepte nodig hebben en vooral vermenigvuldigen volgens de oppervlakte en de voeding.

Per square foot (30cm op 30cm of 0,1vierkante meter) kan je maximaal ongeveer 1000 wormen kweken (ongeveer 500 gram) Deze berekening is heel belangrijk om te weten hoeveel bakken je nodig hebt. En als je regelmatig gaat vissen heb je er wel meerdere nodig.

Eisenia fetida leggen per week gemiddeld 1 tot 2 cocons bij normale omstandigheden. Als er voldoende voeding is kan dit onder optimale omstandigheden leiden tot 4 a 5 kleine wormen per week. Onder normale omstandigheden wordt er gesproken van een verdubbeling in wormen per 3 maanden.

De levenscyclus van de eisenia fetida:

de worm begint zijn leven als onderdeel van een cocon. Een cocon breekt open na 3 weken (ongeveer 21 dagen) Dus als je de eerste dag van de bak 500 wormen hebt, heb je na een week ongeveer 500 cocons die na 4 weken een minuscuul klein wormpje vormt.

Eens een worm, groeit het dier ongeveer 8 weken voor het volwassen is en dus zelf cocons kan leggen. (56 dagen + 21 dagen cocon = 11 weken in totaal)

Door het feit dat het niet de bedoeling is om onmiddellijk op maximale capaciteit te werken, begin je best met 500 wormen per square foot, die dan kan uitgroeien tot 1000 wormen over enkele maanden.

Persoonlijk gebruik ik geen 500 wormen maar amper 250 wormen. Als je deze wormen goed onderhoudt (temperatuur, vochtigheid en voeding) kan je in een 5 tal maanden 1000 wormen hebben in een bak van een square foot.

Voeding van de wormen.

De belangrijkste voeding van de wormen is calcium. Persoonlijk spaar ik eierschalen op en verpulver ik die met een hand koffie molen. De kleine deeltjes die zo ontstaan zijn nodig voor de wormen. Met de minuscule calcium deeltjes vermalen de wormen hun voeding in hun spijsverteringskanaal. Bovendien zorgt de calcium ervoor dat de dieren geen verzuring door gaan, waardoor ze sterven. Per square foot (per kleine bak) een koffielepel eierschaal gruis (of oestergruis als je dit wilt kopen in bv aveve, oestergruis moet wel nog vermalen worden) per week is zeker voldoende.

Als effectieve voeding verwerken de dieren je groenten afval uit bv de keuken. Afval van zelf gekweekte groenten of bv appelkernen, peer overschot, vellen van courgette zijn perfecte voeding voor de wormen. Per week geef je maximaal hetzelfde gewicht als de wormen wegen. Dus als je 250 wormen hebt (125 gram gewicht) dan geef je maximaal 125 gram groenteafval per week. Als dit verwerkt is door de wormen (niets meer herkenbaar in de bak) dan kan je een beetje meer geven de week erop (want de dieren kweken constant bij). Als er overschotten zijn die niet verwerkt zijn, is het beter zeker niet meer en soms zelfs minder voeding te geven.

De reden waarom je moet oppassen met het voederen van wormen, is de verzuring van de bedding. Hoe meer groenteafval aanwezig blijft in de bak, hoe meer ammoniak en verzuring optreed in de bedding waardoor de wormen kunnen worden vergiftigd. Dus teveel geven ineens, is niet aangeraden. Zeker niet als je kleinere bakken gebruikt zoals ik.

Hoe ouder de bak wordt, hoe meer voeding je kan geven. Maar dit zal je door zelf uit te zoeken moeten ondervinden.

Je kan ook zoiets gebruiken als worm Chow, maar hier is het risico op overvoeding en vergiftiging nog groter dus zal ik daar een aparte video over maken.

De grond waarin de wormen leven.

Compostwormen kweken in compost (lol). Maar wat is compost. Eerlijk gezegd zijn er veel grondstoffen die als bedding kunnen doorgaan voor wormen. Ikzelf maak een combinatie van goed verteerde compost en karton. Karton is zowel een voeding als een product waarin de wormen kunnen leven zonder gevaar. Dus 100% karton is geen probleem als je het kan versnipperen zoals het hoort. Heb je enkel compost (uit een eigen composthoop) dan plaats je deze best eerst 2 weken in de vriezer of kook je die in de microgolf oven. Na ontdooien of afkoelen, dient de bedding nog 2 weken te staan blootgesteld aan de lucht

(binnen of buiten geen probleem, zolang het niet onder water staat door de regen)

goede materialen als bedding zijn karton, papier (liefst geen gekleurde inkt omdat dit giftig kan zijn), verteerde compost uit de composthoop, bruine bladeren (gevallen van de bomen, gebruik geen groene bladeren, die bevatten teveel stikstof) paardenmest die al een jaar ligt (pas op met antibiotica bij de voeding van paarden, dit kan de wormen in de mest vergiftigen), vermalen stro of houtschilfers vermengd met verteerde compost, dus niet zuiver.

De grond heeft een bepaalde vochtigheidsgraad nodig. Deze vochtigheidsgraad is gemakkelijk te testen. Als je een vuistgroot grond in je hand houdt en je perst er alles uit dan mogen er maximaal enkele druppels water uit druipen. Te vochtig en de grond is minder gezond voor de wormen, te droog is dodelijk voor de wormen.

Mijn persoonlijk systeem. Ik gebruik een combinatie van microwave compost met versnipperd karton. Ik laat dit 3 weken staan (zonder wormen) in een kapotte frigo die niet wordt afgesloten. Als begin vochtigheid gebruik ik regenwater. Vanaf dag één plaats ik bevroren aardappel pellen of bv afgekoelde koffiegruis in de bedding. Dit blijft 3 weken staan zodat er makkelijk microben kunnen groeien die in feite de basis zijn voor de wormenvoeding. Na 3 weken kan de compost in een bak gedaan worden met een 250 volwassen of bijna volwassen wormen.

Eens de wormen in de bak zijn, kan je onmiddellijk voeding geven, dus ongeveer 125 gram groenteafval per bak. De eerste 2 weken kan het zijn dat de voeding niet volledig verwerkt is na een week. Wacht dan gewoon een week voor je opnieuw voert. Na enkele weken zal de bak stabiliseren en makkelijk de 125 gram voeding verwerken. Door het feit dat de wormen blijven kweken en groeien, kan je stap voor stap wat meer groenteafval in de bak doen, week na week. Dit zal maximaliseren tot ongeveer 500 gram groenteafval per week als de bak ongeveer 1000 wormen heeft.

Iedere keer je de wormen voert, is het heel nuttig om altijd een kleine hoeveelheid papier, karton of compost toe te voegen aan de bak zodat wateroverschot geabsorbeerd wordt en de bedding niet helemaal vervangen wordt door voeding, want dit kan zorgen voor problemen. Na 5 maanden kan je de bak volledig oogsten. De wormen worden geplaatst in een nieuwe bak (of in dezelfde bak met nieuwe bedding). De oude compost kan gebruikt worden in de tuin. Maar als je wilt uitbreiden met wormen, is er nog een optie. Als je de compost ietwat laat drogen (dus droger dan de vochtigheid nodig voor wormen)

Op een bepaald moment wordt de compost droog genoeg dat de compost kan gebroken worden in hele kleine deeltjes. Als je deze compost zeeft met een zeef met maaswijdte van 2 mm zal je de jonge wormpjes en cocons kunnen uithalen uit de compost en deze plaatsen in een nieuwe bak. Na 8 weken, heb je dan een nieuwe bak met wormen. De reden waarom dit mogelijk is, komt door het feit dat de wormen blijven kweken tot de laatste dag dat je begint te oogsten. Dus zijn er nog heel wat cocons en minuscuul kleine wormpjes in de compost. Tijdens het drogen van de compost zullen veel cocons openbreken en zul je ook nog een groot aantal cocons hebben die niet uitbreken. Dat zijn allemaal nieuwe wormpjes die je in een andere bak kunt plaatsen indien gewenst.

Nog even deze melding. Vissers gebruiken meestal 2 soorten mestpieren. Bovenstaand spreek ik over de kleine mestpier. De mestpieren verkocht in hengelwinkels is meestal de dendrobena veneta of de Canadese springworm.

De Canadese springworm of Lumbricus Terrestris is niet echt nuttig om te kweken.

De dendrobena daarentegen is groter dan de eisenia fetida worm en is dus een goed haak aas. De groeicyclus is jammer genoeg langer dan van de eisenia fetida. De manier van kweken is bijna hetzelfde maar de cocons hebben 5 weken nodig voor er wormpjes uit komen. Bovendien zitten er minder wormpjes in de cocons van de dendrobena. Ook hebben dendro’s een langere periode nodig voor ze volwassen zijn en zelf cocons maken. Het kan gemakkelijk 3 maanden duren (90 dagen) voor ze volwassen zijn. Daardoor is de kweek van dendro’s veel trager dan de kweek van eisenia fetida.

Deze tekst is zeker niet perfect en ik probeer het te verbeteren en aan te vullen waar nodig. Dus als je vragen hebt, kan je ze zeker stellen op mijn mail adres walleghem.stefaan@skynet.be met als titel “vraag over mestpieren”.

Groetjes,

Stefaan Walleghem

digidokter, hengelaar en tuin enthousiast.

vrijdag 12 september 2025

rozemarijn kweken, het kweken van rozemarijn - Rosmarinus officinalis, verzorging en volledige uitleg

Rozemarijn kweken

rozemarijn plant
rozemarijn plant
Bovenstaande foto is van een rozemarijn plant die ik per toeval hangend heb gemaakt door te weinig water te geven. De plant begon te hangen door droogte. Toen ik opnieuw water toevoegde bleef de plant hangen maar de blaadjes groeiden opnieuw omhoog.

Officiële naam: Rosmarinus officinalis

Nederlandse naam: Rozemarijn

Origine: Oorspronkelijk afkomstig uit het Middellandse Zeegebied

Standplaats:

  • Licht: Veel zon, minstens 6 uur direct zonlicht per dag
  • Temperatuur: Houdt van warmte, kan lichte vorst verdragen. Maar het is toch beter ietwat te beschermen in de winter
Luchtvochtigheid: Lage luchtvochtigheid is geen probleem; verdraagt droge lucht goed
Potgrond:
  • Welke grond: Luchtige, goed doorlatende potgrond met zand of grit
  • Hoeveel: Vul potten volledig, maar zorg altijd voor een drainagelaag. Je kan ook kweken in volle grond maar pas op met gure wind in de wintermaanden.
  • Verpotten: Om de 2 à 3 jaar naar een iets grotere pot
Water geven:
  • Wanneer: Als de bovenste laag potgrond droog aanvoelt. Persoonlijk gebruik ik de natte vinger methode. Als je je vinger in de grond steekt, en de bovenste 2 a 3 cm zijn droog, dan geef ik water.
  • Hoe: Geef matig water, vermijd dat wortels constant nat staan
Voortplanting:
  • Hoe: Stekken van jonge scheuten of zaaien
  • Wanneer: Beste tijd is het voorjaar of vroege zomer
  • Welke potgrond: rozemarijn is heel makkelijk en bijna elke luchtige, doorlatende grond is goed genoeg. Persoonlijk gebruik ik gewoon gezeefde compost.
Potentiële bloei:
  • Wat: Kleine, blauw-violette bloemen
  • Wanneer: Voorjaar en vroege zomer
  • Wat er mee aanvangen: Bloemen zijn eetbaar en trekken bijen aan
Bemesten:
  • Wanneer: Voorjaar tot eind zomer geef ik wekelijks een lichte bemesting met ofwel compostthee of mijn onkruid (gier) water. Eén op tien.
  • Hoeveel: Matig, teveel voeding maakt de plant zwak. Dit kan je zien als de plant te vlug en te groot begint te groeien in korte tijd (veel grotere blaadjes dan normaal)
  • Welke bemesting: Kruiden- of mediterrane plantenmest. Als je, zoals ik je eigen compost of mest hebt, kan je dit natuurlijk gebruiken in plaats van betalende versies.
Knippen of snoeien:
  • Wanneer: Voorjaar of na de bloei
  • Hoe: Verwijder ongeveer een derde van de takjes, knip boven een bladpaar
  • Waarom: Houdt de plant compact en bevordert nieuwe groei
Problemen:
  • Probleem en oplossing: Wortelrot door te veel water → verminder watergift en verbeter drainage
    Maar het omgekeerde is zeker ook mogelijk. Persoonlijk heb ik kleine rozemarijn plantjes verloren door een te droge periode waarin ik vergat water te geven. Dus de planten kunnen ook uitdrogen.
  • Voorzorgsmaatregelen: Zet rozemarijn in een pot met gaten en zorg dat de grond nooit drassig is

maandag 1 september 2025

Phacelia zaaien: van bloeiende bijenplant tot groenbemester

Phacelia tanacetifolia, ook wel bijenvriend of facelia genoemd, is een veelzijdige plant die je van april tot september kunt inzetten in de tuin. Ze is geliefd bij imkers en tuiniers, omdat ze niet alleen massaal bijen en andere bestuivers aantrekt, maar ook een uitstekende groenbemester vormt. In dit artikel lees je hoe en wanneer je phacelia kunt zaaien, wat de voordelen zijn, en hoe je haar slim in je teeltplan integreert.

facelia
phacelia

Waarom phacelia zaaien?

  • Bijenplant: produceert grote hoeveelheden nectar en stuifmeel.
  • Groenbemester: verbetert de bodemstructuur en onderdrukt onkruid.
  • Snelgroeiend: ontkiemt en groeit vlot, zelfs op arme grond.
  • Niet winterhard: vriest kapot in de winter, waardoor je geen last hebt van woekeren.

Zaaikalender

Phacelia heeft een breed zaaivenster. Hieronder een handig overzicht per maand:

Maand Doel Opmerking
April - Mei Bloeiende bijenplant Zaai zodra de grond is opgewarmd. Bloei volgt na 6-8 weken.
Juni - Juli Bijen aantrekken en sierwaarde Ideaal om bestuivende insecten naar groente- en fruitgewassen te lokken.
Augustus - September Groenbemester Bedekt de bodem snel en bevriest in de winter, waardoor organisch materiaal achterblijft.

Hoe zaaien?

  1. Bodem: Facelia groeit op vrijwel elke grondsoort, mits goed doorlatend.
  2. Zaaidiepte: 0,5 – 1 cm, licht aandrukken.
  3. Afstand: Breedwerpig uitstrooien of in rijen van ca. 30 cm.
  4. Water: Licht vochtig houden tot de kiemplantjes zichtbaar zijn.
  5. Bloei: Ongeveer 6 weken na zaaien verschijnen de eerste lilablauwe bloemen.

Phacelia als groenbemester

Vanaf augustus is facelia ideaal om kale plekken in de moestuin te bedekken. De snelle groei voorkomt onkruid en de wortels maken de grond luchtiger. Na de eerste vorst sterft de plant volledig af en laat ze een voedzame mulch laag achter. Dit materiaal kan je onderwerken in de bodem, waardoor het humusgehalte stijgt.

Handige tips

  • Zaai phacelia niet op dezelfde plek als groenbemester waar je later ook facelia zaad wil oogsten, om uitzaaien te vermijden.
  • Combineren kan: gebruik phacelia naast groenteperken als natuurlijke insectenlokker.
  • Laat enkele planten in bloei voor de sierwaarde en om de bijen extra lang te voeden.

Of je nu in het voorjaar kleurrijke bloemen wilt of in het najaar je bodem wil verbeteren: phacelia is een van de meest veelzijdige zaden die je kunt gebruiken. Met weinig inspanning levert ze zowel voedsel voor bestuivende insecten als voeding voor de grond. Een echte aanwinst voor elke tuin!

donderdag 14 augustus 2025

Een frambozenstruik snoei ik zo!

Snoeien van Frambozenstruiken: Zomer- en Herfstframbozen

framboos
framboos

Frambozen snoeien is niet moeilijk, maar je moet wel weten of je een zomerframboos of een herfstframboos hebt. Beide soorten vragen een andere aanpak, omdat ze op verschillend hout vrucht dragen.

Waarom snoeien?

  • Betere luchtcirculatie → minder kans op schimmel.
  • Meer energie naar vruchtproductie in plaats van naar overtollige scheuten.
  • Voorkomen van een te dichte en onhandelbare struik.

Wanneer snoeien?

Type framboos Periode Actie
Zomerframboos  Direct na de         oogst Oude takken (die vrucht hebben gedragen) helemaal tot de grond wegsnoeien.
Herfstframboos Februari/maart Alle takken tot de grond terugsnoeien voor een nieuwe oogst op éénjarig hout.

Snoei-instructies per type

Zomerframbozen

  1. Zoek de takken die vrucht hebben gedragen (herkenbaar aan dorre zijscheutjes en een doffe bast).
  2. Snoei deze takken volledig weg tot aan de grond.
  3. Laat 6–8 sterke nieuwe scheuten per plant staan en verwijder de rest.

Herfstframbozen

  1. Knip in februari/maart alle takken tot aan de grond af.
  2. Nieuwe scheuten die in het voorjaar verschijnen, dragen in de nazomer en herfst vrucht.

Extra tips

  • Bind de overblijvende scheuten op aan draden of een rek voor steun.
  • Verwijder wilde uitlopers die ver buiten de rij groeien om woekeren te voorkomen.
  • Gebruik schoon snoeigereedschap om ziektes te vermijden.

rode bessen snoeien doe ik zo!

Snoeien van Rode Bessen: Zo doe ik het

rode bessen
rode bessen, aalbessen

Rode bessen (aalbessen) zijn heerlijke zomerfruitstruiken die jarenlang productief blijven als je ze goed snoeit. De sleutel tot een rijke oogst zit in het behouden van voldoende jong productief hout en het verwijderen van oud, minder productief hout.

Waarom snoeien?

  • Meer zon en lucht in de struik → gezondere bessen.
  • Vernieuwen van productief hout voor een betere oogst.
  • Voorkomen dat de struik te dicht en onhandelbaar wordt.

Wanneer snoeien?

Periode Actie
Winter (december–februari)     Hoofdsnoei op een vorstvrije dag.
Na de oogst (optioneel)     Lichte onderhoudssnoei.

Stap-voor-stap snoei

1. Oude takken verwijderen

Zoek de oudste, donkere en dikke takken (4 jaar of ouder) en zaag deze zo laag mogelijk bij de grond weg. Dit stimuleert nieuwe scheuten vanuit de basis.

2. Vorm behouden

Behoud 8 tot 12 sterke hoofdtakken die goed verspreid staan. Verwijder takken die elkaar kruisen of naar binnen groeien.

3. Jong hout inkorten

Kort jonge scheuten (1 jaar oud) in tot 2 à 3 knoppen op de zijtakjes. Hoofdtakken laat je langer, zodat ze volgend jaar vruchten dragen.

Extra tips

  • Een open struikvorm zorgt voor meer zon op de trossen en zoetere bessen.
  • Laat takken maximaal 3 jaar productief blijven, daarna verjongen.
  • Gebruik altijd schoon en scherp snoeigereedschap.

paprika's zaaien, paprika's kweken, het kweken van capsicum annuum, verzorging en volledige uitleg

Alles wat je moet weten over het kweken van blokpaprika’s paprika's Blokpaprika’s en andere paprika's zijn niet alleen heerlijk,...